- ıssız kişi
- yüzsüz, lyilik bilmez adam I, 142bkz: esiz, essiz, ısız, isiz
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
ıssız kişi
Look at other dictionaries:
acından kimse ölmemiş — kişi yoksul olabilir, işsiz ve parasız kalabilir ama aç kalmaz, bir geçim yolu bulur anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boş — sif. və zərf 1. İçində heç nə olmayan. Boş qutu. Boş dükan. Boş çamadan. Boş şüşə. – Boş çuval dik durmaz. (Ata. sözü). Boş əl ilə məc. – heç bir şey əldə etmədən, heç bir şeyə nail olmadan, əlində heç bir şey olmadığı halda. Boş əl ilə üstümüzə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Грамматика турецкого языка — Турецкий язык относится к агглютинативным (или «приклеивающим») языкам и, тем самым, существенно отличается от индоевропейских. Содержание 1 Морфология 1.1 Гармония гласных 1.2 Число … Википедия
Republic Protests — The April 14, 2007 protest in Ankara crowding the Ceremonial Plaza of Anıtkabir, the mausoleum of the founder of modern Turkey, Mustafa Kemal Atatürk The Republic Protests (Turkish: Cumhuriyet Mitingleri) were … Wikipedia
beytin — (Ağdam, Bərdə, Çənbərək, İmişli, Qazax, Quba, Salyan, Şəki, Şuşa, Yevlax) 1. işsiz, avara. – Kişi, beytin dayanma, işə əl ver (İmişli); – Ə, niyə beytin gəzirsən? (Kürdəmir); – Bizim qalxozda beytin adam yoxdu (Salyan) 2. boş, istifadəsiz (Quba,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bekar — f. 1) subay; 2) ailəsindən ayrı yaşayan kişi; 3) işsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
BÎ-KÂR — f. Kârsız, işsiz kimse. Bekâr kişi. (Bekârlık, bikârların kârıdır. İşârât … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
